Да такой высновы я прыйшла, калі пасля паўгадовага перапынку завітала на некалі звычны маршрут.

Яшчэ пазамінулым і мінулым летам і ў пачатку восені радашкоўцы, якія ладзілі пікнікі на берагах рэчак, стараліся пасля сябе пакідаць сабранае ў мяшкі смецце. Для гэтага ў некалькіх кропках якраз і былі прыстасаваныя вялікія мяшкі, якія спраўна апаражняліся. На дзюкеры, дзе часцей за ўсё ладзіліся кампаніі адпачываючых, была нават прыстасаваная самаробная сметніца з накрыўкай, каб ветрам смецце не раздувала, ды і дажджамі ёмкасць не залівалася. Здавалася, за невялічкімі нюансамі, усе шанавалі наладжаную сістэму падтрымкі чысціні.
На сёння ад той сістэмы не засталося і следу, самаробны сметнік - і той нехта, відаць, знёс для гаспадарчых патрэбаў або проста ўтапіў у рэчцы.





Прыкладна такая ж карцінка бачыцца, і калі прайсці далей па Вязынцы да Белых Пяскоў.



На беразе Гуйкі ўздоўж старых яўрэйскіх могілак смецця чамусці яшчэ больш. Хаця яшчэ летам паўсюль падтрымліваўся парадак аднолькава ўважліва.


Асобны боль - тэрыторыя саміх старых могілак.



Між іншым, нельга не адзначыць намаганні добраахвотнікаў, якія падтрымліваюць парадак абапал мастка цераз Гуйку. Шчыры дзякуй вам, спадарства!

Але ж пытанне застаецца адкрытым: ці можна наладзіць сістэматычны сбор смецця па берагах радашкоўскіх рэчак так, каб клопат лёг не толькі на плечы адзінак-добраахвотнікаў? Калі так, то якім чынам? Калі ў вас ёсць канкрэтныя ідэі і прапановы, калі ласка, звяжыцеся з рэдакцыяй сайта праз telegram-бот @RadaskovichyBot. Загадзя ўдзячныя за актыўнасць.